وقوع جنگ نهروان (38 هجری قمری)

تاریخ وقوع: 9 صفر

پس از آن كه اميرالمؤمنين على بن ابى‌ طالب علیه‌السلام در جنگ صفین، با اصرار و درخواست بسيارى از فرماندهان و سپاهيان خود، حكميت را با اكراه پذيرفت و جنگ ميان سپاهيان خود و سپاهيان معاويه را به پايان آورد، گروهى از لشكريان آن حضرت به پذيرش حكميت اعتراض كرده و آن را اقدامى غيرمشروع و اهانت‌ آميز براى خود به حساب آوردند.[۱]

حضرت على علیه‌السلام در پاسخ آنان فرمود: من از آغاز نيرنگ‌ هاى معاويه و عمرو بن عاص را مى‌ دانستم و بالابردن قرآن‌ ها را بر روى نيزه ها، جز فريب چيز ديگرى نمى‌ ديدم. ولى شما فريفته نيرنگ‌ هاى آنان شديد و بر روى من شمشير كشيده و گفتيد: يا على! يا دستور آتش ‌بس و خاتمه جنگ را بده و يا با تو مى‌ جنگيم و تو را همانند عثمان مقتول، به قتل مى‌ آوريم!

حال كه با اصرار شما حكميت را پذيرفتيم و به آن رضايت داديم، نمى‌ توانيم بى‌ جهت برگرديم و نقض عهد كنيم. آيا نشنيده ايد كه خداوند سبحان در قرآن مجيد مى‌ فرمايد: «وَاَوْفُوا بِعَهْدِاللّهِ اِذا عاهَدتُمْ وَ لاتَنْقُضُوا الأيمانَ بَعْدَ تَوْكيدِها وَ قَدجَعَلْتُمُ اللّهَ عَلَيْكُم كَفيلاً، إنّ اللّهَ يَعْلَمُ ما تَفعَلُونَ».[۲]